-Τι χρώμα έχει η θλίψη;
-Η θλίψη; Η θλίψη έχει σκούρο χρώμα.
Μαύρο και γκρι!
-Η θλίψη; Η θλίψη έχει σκούρο χρώμα.
Μαύρο και γκρι!
-Και ο φόβος; Σκούρος κι αυτός;-Κι αυτός σκούρος είναι. Μωβ και μπλε και γκρι!
-Και η αγωνία;-Αχ! Η αγωνία είναι σκούρα και ανοιχτή!
Όλα μαζί είναι! Ανάλογα γιατί αγωνιάς!
-Και η χαρά; Τι χρώμα έχει η χαρά;-Αχ! Η χαρά, χαρά μου, έχει όλα τα χρώματα του κόσμου!
Από το πιο ανοιχτό μωβ...
Μέχρι το πιο βαθύ πορτοκαλί!
μαζί με το κείμενο αυτές οι φωτογραφίες παίρνουν μια άλλη διάσταση στο ονειρικό γίγνεσθαι......
ReplyDeleteΚαλέ μου Ηλιογράφε, πάντα με έναν καλό λόγο στο στόμα. Να είσαι καλά!
ReplyDeleteΗ αλήθεια είναι ότι η δύση με όλα αυτά τα χρώματα, μπορεί να εκφράσει κάθε είδους συναίσθημα...
ReplyDeleteΟ θανατος τι χρωμα εχει;Αυτο ειναι που με καιει το τελευταιο καιρο...
ReplyDeleteΤο χρωμα του θανατου...
Ελα ρε Πρέζα βραδυάτικα...!
ReplyDeleteνα συμφωνήσω με τον ηλιογράφο :)
ReplyDeleteκαλημέρα υπέροχες ! αποκορύφωμα? η τελευταία !!!
Axxxxx.....
ReplyDeleteAυτό το πορτοκαλί δεν είναι πολύυυυ αισιόδοξο χρώμα?
Πανέμορφες όλες....
Παρόλα αυτά....έρχονται λέει βροχές και χιόνια...κακοκαιρία.
Φαντάζομαι τι θαύματα θα μας ανεβάσεις πάλι...
Ανταριασμένες θάλασσες , τοπία άγρια που τα δέρνει η βροχή και τον αέρα να λυσσομανάει όπως παρακάτω....
Καλά περιμένω....με ανυπομονησία.
όλες μου αρέσουν και καμμια δε με παραπέμπει σε κάτι δυσάρεστο.
ReplyDeleteΗ θλίψη, ο φόβος, η χαρά, ο έρωτας κι ο θάνατος έχουν το χρώμα που εμείς θέλουμε να έχουν.
με εστειλες με την τελευταια...που κλεινει πανηγυρικα με χαρα!!!
ReplyDeleteΈτσι τα βλέπω κι εγώ όλα με χρώματα.
ReplyDeleteΠολύ ωραίες όλες.
Κωνσταντίνε, έτσι είναι. Όλα τα χρώματα, όλα τα συναισθήματα.
ReplyDeleteΠρέζα, απαισιόδοξο σε ακούω...
Νατάσσα, μερσί.
Ξανθιά μου, ναι! Είναι πολύ αισιόδοξο! Δεν ξέρω κατά πόσο θα ικανοποιήσω τις προσδοκίες σου παρόλα αυτά!
Μαγισσούλα, όπως τα λες είναι!
Μάμα, χαρά! Χαρά!
Άμο, ευχαριστώ!
"Ανάλογα γιατί αγωνιάς!"
ReplyDeleteΠολύ σωστό!!!
Ναι, η χαρ΄σόλα τα χρώματα που είπες!
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιες
...Πρέζα tv
ReplyDeleteΑυτό που καταστρέφει την χαρά της ζωής
δεν είναι ο θάνατος, αλλά η συνεχής αναμονή του.
Το πιο φρικτό των κακών, ο θάνατος, εμάς δεν μας αφορά
αφού, όσο ζούμε, αυτός είναι ανύπαρκτος
και όταν συμβαίνει, εμείς δεν υπάρχουμε.
[Επίκουρος]
...γι'αυτό απόλαυσε τα χρώματα της ΟΜ!
Ωραίο θέμα ΟΜ,αισθησιακό...ερωτικό...
Φ.Μ. φιλιά!
ReplyDeleteΝαγκα Κάνυα, η αναμονή του θανάτου είναι η χειρότερη...
Ευχαριστώ πολύ!