Από χτες καίει μεγάλη πυρκαγιά στο νησί μας. Την έβλεπα από το απόγευμα χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω ακριβώς που είναι. Σήμερα διαβάζω ότι καίγεται η Εξοχώρα, το Πόρτο Ρόξα, ο Λιμνιώνας. Τώρα βλέπω πάλι πυροσβεστικά αεροπλάνα να πετάνε πάνω από το σπίτι μου. Διαβάζω ότι πανέμορφα δάση καταστράφηκαν, σπίτια κινδυνεύουν και τα όμαρφα μέρη που ξέραμε έγιναν στάχτη. Θλίβομαι και οργίζομαι μαζί, γιατί δεν καταλαβαίνω ποιο χέρι και με τι αντίτιμο είναι αυτό που βάζει φωτιά στη ζωή, στο μέλλον του τόπου και των παιδιών μας. Γιατί φυσικά, δεν πιστεύω ότι αυτές οι φωτιές μπαίνουν από έναν ασυνείδητο που πέταξε κατά λάθος το τσιγάρο του... Πόσες φορές πρέπει να καεί ετούτος ο τόπος; Πόση ξεραΐλα πρέπει να αφήσει πίσω του; Πόση μαυρίλα; Λύπη...και οργή....
A μωρέ Κικίτσα δεν ρπόλαβα να χαρώ και πάλι μαυρίλα γμ τη βλακεία του ανθρώπου....
ReplyDeleteΤι να σε παρηγορίσει γι αυτά;
φτούυ πρόλαβα εννοείται...η σύγχυσις γαρ
ReplyDeletemia poy apo mikro kiapo trelo matheneis thn alhthia ---O PRAKTOR-CIA den einai pyrosvesths einai emprisths O PELLIZAGARAWASS!!!
ReplyDeleteΛΥΠΗ & ΟΡΓΗ με κατακλύζει για το έγκλημα που συντελείται κάθε καλοκαίρι, κι ένα απέραντο ΓΙΑΤΙ;
ReplyDeleteΠοιούς ωφελεί αυτή η Κόλαση;
Γιατί αν τους αρέσει τόσο δεν την φτιάχνουν για τον εαυτό τους, ας κάψουν το σπίτι τους να το ευχαριστηθούν, γιατί καταστρέφουν το μέλλον των παιδιών μας και του Κόσμου ολόκληρου;
ΚΡΙΜΑ!
ReplyDeleteΚρίμα όντως. Λύπη και θυμός...
ReplyDelete