Τη 2η μέρα παραμονής στη Σαντορίνη, αποφασίσαμε να πάμε στο Ηφαίστειο, στην Παλαιά Καμένη. Υπάρχουν πολλές και διαφορετικές εκδρομές καθημερινά για το ηφαίστειο. Μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα στις εξής:
Βόλτα μόνο στο Ηφαίστειο
Βόλτα στο Ηφαίστειο και στα Ζεστά Νερά (θερμές πηγές)
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά και στη Θηρασιά για φαγητό
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά, στη Θηρασιά για φαγητό.
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά στη Θηρασιά για φαγητό και στην Οία για ηλιοβασίλεμα, που είτε γυρίζεις από κει με λεωφορείο, ειτε αν θυμάμαι καλά, γυρίζεις με το πλοίο.
Οι εκδρομές στοιχίζουν από 15 έως 40-45 ευρώ (αν θυμάμαι καλά την πιο υψηλή). Εμείς διαλέξαμε την 3η εκδρομή, αλλά αν ξαναπήγαινα τώρα που ξέρω, θα πήγαινα μόνο στην πρώτη ή έστω και στη δεύτερη. Στη Θηρασιά, πας μόνο για φαγητό ή καφέ κάτω στο λιμάνι, ενώ στην Οία μπορείς να πας μόνος σου το απόγευμα με το λεωφορείο ή άλλο μέσον. Είναι πολλές οι ώρες από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μείνεις μόνο για το ηλιοβασίλεμα. Οπότε, δεν αξίζει να χαλάσεις τόσα πολλά λεφτά για τα μεγάλα πακέτα. Αρκεί να πας βόλτα στο Ηφαίστειο, στην παλαιά Καμμένη, η οποία βόλτα φαίνεται ήδη μεγάλη αν είναι κατακαλόκαιρο, κάτω από τον καυτό ήλιο, με φοβερή ζέστη, χωρίς σκιά πουθενά.
Αν πάτε στη Σαντορίνη κατακαλόκαιρο και αποφασίστε να πάτε στο Ηφαίστειο, 3 πράγματα θα έχετε οπωσδήποτε μαζί σας. Νερό, καπέλο και αθλητικά παπούτσια με κάλτσες. Μην κάνετε το λάθος να πάτε χωρίς αυτά. Αν πάτε με παπούτσια τύπου σανδάλια ή σαγιονάρες, ακόμα κι αν είναι καλής ποιότητας όπως ήταν τα δικά μου, θα βασανιστείτε αφού κάθε τρεις και λίγο θα μπαίνουν πετραδάκια μέσα. Δεν είναι τυχαίο, ότι η ξεναγός όταν ξεκινήσαμε φορούσε σαγιονάρες, ενώ εκεί πήγε με αθλητικά.
Όσο για το καπέλο και νερό, είναι επιβεβλημένα. Κάποια στιγμή, νόμιζα πως βλέπω αστράκια από τον ήλιο και τη ζέστη και εκ των υστέρων χάρηκα πολύ που μετά από την επιμονή του καλού μου να αγοράσω καπέλο το έκανα (δεν τα θέλω τα καπέλα γιατί δεν μου πάνε καθόλου, χεχε). Να μη σας πω ότι είναι καλύτερο και ένα φαρδύ, ανοιχτόχρωμο μακρυμάνικο ρούχο, αν κρίνω από την ωραιότατη φωτοδερματίτιδα που έπαθα μετά από τόση έκθεση στον ήλιο!
Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί από τα Φηρά, για να κατεβούμε με το τελεφερίκ νωρίς το πρωί. Τόσο νωρίς, που τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια έπαιρναν κι αυτά το δρόμο για τα 600 σκαλοπάτια και τα καθημερινά τους δρομολόγια.
Φτάσαμε κάτω στο παλιό λιμάνι, στο Γυαλό και θαυμάζαμε τα ιστιοφόρα που κάνουν τα δρομολόγια στο ηφαίστειο, καθώς και τις μεταφορές από και προς τα κρουαζιερόλποια, κάποια από αυτά. Αναρωτιόμουν από τότε που μου τα έδειχνε η Αλεξάνδρα που ζει εκεί, πώς και χρησιμοποιούν τόσο όμορφα ιστιοφόρα, αλλά είδα σε παλιές φωτογραφίες, ότι έτσι ήταν τα πλοιάριά τους παλιά. Οπότε, έχουν κρατήσει το παραδοσιακό χρώμα και εδώ!
Μέχρι να πιούμε ένα καφέ για να έρθει η ώρα να φύγουμε, ο κόσμος που κατέβαινε από τα κρουαζιερόπλοια, έγινε υπερβολικά πολύς! Τόσο η ουρά για το τελεφερίκ, όσο και για τα τετράποδα, ήταν πια της υπομονής.
Κάποια στιγμή φύγαμε και αφήσαμε την ουρά να μεγαλώνει. Οι αποστάσεις από τα Φηρά προς τα νησάκια απέναντι είναι μικρές. Από δέκα έως είκοσι λεπτά η πιο μακρυνή.
Η ηφαιστιακή δραστηριότητα στα αρχαία χρόνια, δημιούργησε το σύμπλεγμα των νησιών Θήρα, Θηρασιά και Ασπρονήσι. Έτσι, η Στρογγύλη (λεγόταν έτσι λόγω του σχήματός της), κατακρημνήστηκε και έφτιαξε τη σημερινή καλντέρα. Ο ενεργός κρατήρας που υπάρχει πάνω στην Παλαιά Καμένη, εξεράγη για τελευταία φορά το 1950. Τα δύο νησιά, η Παλαιά και η Νέα Καμένη, δεν είναι τίποτα άλλο, από ηφαιστιακή λάβα που ξεχύθηκε μετά από έκρηξη. Ηφαίστειο, είχαμε ξαναδεί πηγαίνοντας στην Αίτνα. Οι ομοιότητες και οι διαφορές πολλές. Στη Σικελία προσέγγιζες το ηφαίστειο από ξηράς, ενώ εδώ, από τη θάλασσα.
Καθώς πλησιάζεις, τα νερά αλλάζουν χρώμα λόγω της ύπαρξης θειαφιού. Στη Νέα Καμένη μάλιστα, υπάρχει και αισθητή διαφορά θερμοκρασίας στο νερό κοντά στο νησί.
Δεν υπάρχει σημείο στη Σαντορίνη που να μην είδα οργάνωση. Έτσι κι εδώ, καθώς φτάνεις στο νησί, πληρώνεις 2 ευρώ εισητήριο για το Ηφαίστειο στο Δήμο, αφού έχει ανακυρηχτεί φυσικό μουσείο. Λένε, πως το ηφαίστειο δίνει εκρήξεις ανά 70 χρόνια περίπου και ειδικοί παρακολουθούν κάθε δραστηριότητά του. Οι Σαντορινιοί λένε πως έχουν μάθει να ζουν με το ηφαίστειο και πως μια έκρηξη δίνει πάντα σημάδια αρκετά πριν γίνει. Δεν φοβούνται τον ενεργό κρατήρα της Παλαιάς Καμένης, αλλά περισσότερο, έναν υποθαλάσσιο που βρίσκεται κοντά στην Οία.
Ο δρόμος για τον ενεργό κρατήρα, είναι περίπου μισή ώρα (ή λίγο παραπάνω) περπάτημα, σε δύσβατο και ανηφορικό δρόμο. Στην πρώτη στάση, κρίνεις αν αντέχεις να συνεχίσεις ή όχι... Πάντως εγώ, ένιωσα να τα κακαρώνω όταν έφτασα επάνω. Σπάνια έχω νιώσει έτσι από πολλή ζέστη και ήλιο. Βέβαια, πέσαμε σε εποχή με 35άρια και είμαι σίγουρη ότι εκεί πάνω είχε πολύ περισσότερο.
Για να φτάσεις εκεί, ακολουθείς συγκεκριμένο μονοπάτι και οι συμβουλές είναι να το ακολουθείς πιστά, αφού στους κρατήρες όχι μόνο υπάρχει υψηλή θερμοκρασία, αλλά και αναθυμιάσεις θειαφιού.
Η τρύπα που φαίνεται δεξιά, άτμιζε. Μπορείτε να δείτε την κιτρινίλα στα βράχια από τις ατμίδες θειαφιού.
Ενώ στην τρύπα αυτή, που ήταν πάνω στο μονοπάτι (μάλλον επίτηδες) βάζαμε το χέρι μας (ακόμα κι εγώ) για να νιώσουμε τους 95 βαθμούς θερμοκρασία...
Και δύο βίντεο με τον κρατήρα που ατμίζει και με μια πανοραμική εικόνα του ηφαιστείου!
Βόλτα μόνο στο Ηφαίστειο
Βόλτα στο Ηφαίστειο και στα Ζεστά Νερά (θερμές πηγές)
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά και στη Θηρασιά για φαγητό
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά, στη Θηρασιά για φαγητό.
Βόλτα στο Ηφαίστειο, στα Ζεστά Νερά στη Θηρασιά για φαγητό και στην Οία για ηλιοβασίλεμα, που είτε γυρίζεις από κει με λεωφορείο, ειτε αν θυμάμαι καλά, γυρίζεις με το πλοίο.
Οι εκδρομές στοιχίζουν από 15 έως 40-45 ευρώ (αν θυμάμαι καλά την πιο υψηλή). Εμείς διαλέξαμε την 3η εκδρομή, αλλά αν ξαναπήγαινα τώρα που ξέρω, θα πήγαινα μόνο στην πρώτη ή έστω και στη δεύτερη. Στη Θηρασιά, πας μόνο για φαγητό ή καφέ κάτω στο λιμάνι, ενώ στην Οία μπορείς να πας μόνος σου το απόγευμα με το λεωφορείο ή άλλο μέσον. Είναι πολλές οι ώρες από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μείνεις μόνο για το ηλιοβασίλεμα. Οπότε, δεν αξίζει να χαλάσεις τόσα πολλά λεφτά για τα μεγάλα πακέτα. Αρκεί να πας βόλτα στο Ηφαίστειο, στην παλαιά Καμμένη, η οποία βόλτα φαίνεται ήδη μεγάλη αν είναι κατακαλόκαιρο, κάτω από τον καυτό ήλιο, με φοβερή ζέστη, χωρίς σκιά πουθενά.
Αν πάτε στη Σαντορίνη κατακαλόκαιρο και αποφασίστε να πάτε στο Ηφαίστειο, 3 πράγματα θα έχετε οπωσδήποτε μαζί σας. Νερό, καπέλο και αθλητικά παπούτσια με κάλτσες. Μην κάνετε το λάθος να πάτε χωρίς αυτά. Αν πάτε με παπούτσια τύπου σανδάλια ή σαγιονάρες, ακόμα κι αν είναι καλής ποιότητας όπως ήταν τα δικά μου, θα βασανιστείτε αφού κάθε τρεις και λίγο θα μπαίνουν πετραδάκια μέσα. Δεν είναι τυχαίο, ότι η ξεναγός όταν ξεκινήσαμε φορούσε σαγιονάρες, ενώ εκεί πήγε με αθλητικά.
Όσο για το καπέλο και νερό, είναι επιβεβλημένα. Κάποια στιγμή, νόμιζα πως βλέπω αστράκια από τον ήλιο και τη ζέστη και εκ των υστέρων χάρηκα πολύ που μετά από την επιμονή του καλού μου να αγοράσω καπέλο το έκανα (δεν τα θέλω τα καπέλα γιατί δεν μου πάνε καθόλου, χεχε). Να μη σας πω ότι είναι καλύτερο και ένα φαρδύ, ανοιχτόχρωμο μακρυμάνικο ρούχο, αν κρίνω από την ωραιότατη φωτοδερματίτιδα που έπαθα μετά από τόση έκθεση στον ήλιο!
Ξεκινήσαμε λοιπόν το πρωί από τα Φηρά, για να κατεβούμε με το τελεφερίκ νωρίς το πρωί. Τόσο νωρίς, που τα γαϊδουράκια και τα μουλάρια έπαιρναν κι αυτά το δρόμο για τα 600 σκαλοπάτια και τα καθημερινά τους δρομολόγια.
Φτάσαμε κάτω στο παλιό λιμάνι, στο Γυαλό και θαυμάζαμε τα ιστιοφόρα που κάνουν τα δρομολόγια στο ηφαίστειο, καθώς και τις μεταφορές από και προς τα κρουαζιερόλποια, κάποια από αυτά. Αναρωτιόμουν από τότε που μου τα έδειχνε η Αλεξάνδρα που ζει εκεί, πώς και χρησιμοποιούν τόσο όμορφα ιστιοφόρα, αλλά είδα σε παλιές φωτογραφίες, ότι έτσι ήταν τα πλοιάριά τους παλιά. Οπότε, έχουν κρατήσει το παραδοσιακό χρώμα και εδώ!
Μέχρι να πιούμε ένα καφέ για να έρθει η ώρα να φύγουμε, ο κόσμος που κατέβαινε από τα κρουαζιερόπλοια, έγινε υπερβολικά πολύς! Τόσο η ουρά για το τελεφερίκ, όσο και για τα τετράποδα, ήταν πια της υπομονής.
Κάποια στιγμή φύγαμε και αφήσαμε την ουρά να μεγαλώνει. Οι αποστάσεις από τα Φηρά προς τα νησάκια απέναντι είναι μικρές. Από δέκα έως είκοσι λεπτά η πιο μακρυνή.
Η ηφαιστιακή δραστηριότητα στα αρχαία χρόνια, δημιούργησε το σύμπλεγμα των νησιών Θήρα, Θηρασιά και Ασπρονήσι. Έτσι, η Στρογγύλη (λεγόταν έτσι λόγω του σχήματός της), κατακρημνήστηκε και έφτιαξε τη σημερινή καλντέρα. Ο ενεργός κρατήρας που υπάρχει πάνω στην Παλαιά Καμένη, εξεράγη για τελευταία φορά το 1950. Τα δύο νησιά, η Παλαιά και η Νέα Καμένη, δεν είναι τίποτα άλλο, από ηφαιστιακή λάβα που ξεχύθηκε μετά από έκρηξη. Ηφαίστειο, είχαμε ξαναδεί πηγαίνοντας στην Αίτνα. Οι ομοιότητες και οι διαφορές πολλές. Στη Σικελία προσέγγιζες το ηφαίστειο από ξηράς, ενώ εδώ, από τη θάλασσα.
Καθώς πλησιάζεις, τα νερά αλλάζουν χρώμα λόγω της ύπαρξης θειαφιού. Στη Νέα Καμένη μάλιστα, υπάρχει και αισθητή διαφορά θερμοκρασίας στο νερό κοντά στο νησί.
Δεν υπάρχει σημείο στη Σαντορίνη που να μην είδα οργάνωση. Έτσι κι εδώ, καθώς φτάνεις στο νησί, πληρώνεις 2 ευρώ εισητήριο για το Ηφαίστειο στο Δήμο, αφού έχει ανακυρηχτεί φυσικό μουσείο. Λένε, πως το ηφαίστειο δίνει εκρήξεις ανά 70 χρόνια περίπου και ειδικοί παρακολουθούν κάθε δραστηριότητά του. Οι Σαντορινιοί λένε πως έχουν μάθει να ζουν με το ηφαίστειο και πως μια έκρηξη δίνει πάντα σημάδια αρκετά πριν γίνει. Δεν φοβούνται τον ενεργό κρατήρα της Παλαιάς Καμένης, αλλά περισσότερο, έναν υποθαλάσσιο που βρίσκεται κοντά στην Οία.
Ο δρόμος για τον ενεργό κρατήρα, είναι περίπου μισή ώρα (ή λίγο παραπάνω) περπάτημα, σε δύσβατο και ανηφορικό δρόμο. Στην πρώτη στάση, κρίνεις αν αντέχεις να συνεχίσεις ή όχι... Πάντως εγώ, ένιωσα να τα κακαρώνω όταν έφτασα επάνω. Σπάνια έχω νιώσει έτσι από πολλή ζέστη και ήλιο. Βέβαια, πέσαμε σε εποχή με 35άρια και είμαι σίγουρη ότι εκεί πάνω είχε πολύ περισσότερο.
Για να φτάσεις εκεί, ακολουθείς συγκεκριμένο μονοπάτι και οι συμβουλές είναι να το ακολουθείς πιστά, αφού στους κρατήρες όχι μόνο υπάρχει υψηλή θερμοκρασία, αλλά και αναθυμιάσεις θειαφιού.
Η τρύπα που φαίνεται δεξιά, άτμιζε. Μπορείτε να δείτε την κιτρινίλα στα βράχια από τις ατμίδες θειαφιού.
Ενώ στην τρύπα αυτή, που ήταν πάνω στο μονοπάτι (μάλλον επίτηδες) βάζαμε το χέρι μας (ακόμα κι εγώ) για να νιώσουμε τους 95 βαθμούς θερμοκρασία...
Και δύο βίντεο με τον κρατήρα που ατμίζει και με μια πανοραμική εικόνα του ηφαιστείου!
Σαντορίνη, μαγικό νησί! Δεν το ξεχνάς ποτέ! Να περνάς καλά!
ReplyDeleteΥπερπαραγωγή!
ReplyDeleteΣα να μου φαίνεται ότι εξαντλήθηκα κι εγώ από την ανηφόρα και τη ζέστη!
Αναστασία συμφωνώ!
ReplyDeleteΚωνσταντίνε, εγώ να δεις!