Στο Ρούντεσάιμ, το κρασοχώρι στις όχθες του Ρήνου, υπάρχει ένα τελεφερίκ. Που σε πάει αυτό το τελεφερίκ; Σε πάει ψηλά στο ψηλότερο σημείο του λόφου από όπου μπορείς να δεις όλο το Ρούντεσάιμ, το Ρήνο, αλλά και το άγαλμα της Γερμανίας. Το άγαλμα αυτό οι γερμανοί το θεωρούν πολύ σημαντικό γιατί υπενθυμίζει τη δημιουργία της Γερμανικής αυτοκρατορίας το 1871, κατά την οποία οι γερμανοί ήταν για πρώτη φορά ενωμένοι.
Αυτές οι ξαφνικές έξω εξορμήσεις με συνεπαίρνουν. Εκεί που βρισκόμαστε στο Τζάντε μας εδώ κι εκεί, άξαφνα δίνεις μια κι εξακτινώνεσαι στο Τζερμάνια. Όπως ξέρεις το προσπαθώ κι εγώ. Ήδη ετοιμάζομαι για εξακτίνωση! Χα, χα!!!
ReplyDeleteΕυχαριστούμε για τις ωραίες εικόνες!
Αυτές οι φωτογραφίες φαντάζομαι ότι είναι από άνοιξη.
ReplyDeleteπολύ όμορφες εικόνες και χρωματα
ReplyDeleteλέω τώρα έγω ... μηπως και μου έχετε κάτι υποσχεθεί με την ευκαιρία της εν λόγω ανάρτησης ?
ReplyDelete:)
:)
Π.Κ...ε...να μη βάζουμε συνέχεια Ζάκυνθο...
ReplyDeleteΦοντάνα, είναι Ιούλιο τραβηγμένες.
evlahos, ευχαριστώ!
Νατάσσα, κάθε φορά που είναι να βάλω φωτό από το Ρούντεσάιμ, αυτό σκέφτομαι. ΠΡΕΠΕΙ να το γράψω αυτό το ποστ...πρέπει. Ο λόγος που δεν το έχω κάνει ειναι γνωστός. Θέλει ώρα. Μάλλον όμως θα το κάνω αυτές τις μέρες...
m aresei fovera i proteleftaia me ton aggelo!Vasika einai kataplikiki kai i prooptiki tis kai ola!
ReplyDeleteφοβερα, επιβλητικα κτιρια...
ReplyDeleteγοτθικου τυπου ειναι?
α ναι θυμάμαι τη σκιά προηγούμενες φωτογραφίες, καλά αυτό θα είναι το αγαπημένο τελεφερίκ του κάθε κρασοτζαναμπέτη!
ReplyDeleteΓια να σοβαρευτούμε (χμ) λίγο, οι γαλαζωπές φωτό με τα αγάλματα, χαρίζουν γενναιόδωρα, αίσθηση εφήμερης και εύμορφα σμιλευμένης τάξης με φόντο το άμορφο και εύμορφο χάος του ουρανού, παρακινώντας την πότε φευγαλέα, πότε προσηλωμένη σε αυτά, αντίληψη του θεατή, να ταλαντεύεται στιγμιαία η βαθμηδόν αντίστοιχα, από την χρησιμοθηρική πρακτική της καθημερινής ζωής, στην αιωνιότητα των ιδανικών, Πλατωνικών αρχέτυπων.
Καληνύχτα
Αγγελική, ευχαριστώ!
ReplyDeleteΜάμα, ιδέα δεν έχω!
Ηλιογράφε! WOW! Άφωνη!