Tuesday, November 20, 2007

Χαρά

Δεν πίστευα ποτέ, ή μάλλον δεν είχα σκεφτεί ποτέ, πόση χαρά μπορεί να μου δώσει η ενασχόληση με τη φωτογρσαφία. Δεν περίμενα να με γεμίζει τόσο και δεν περίμενα ότι θα άρχιζα να βλέπω τα πράγματα γύρω μου, τόσο διαφορετικά. Τελικά, όταν αρχίζεις να ασχολείσαι λίγο πιο πολύ με τη φωτογραφία και δεν φωτογραφίζεις απλώς για να έχεις ένα ενθύμιο από ένα ταξίδι, το αποτέλεσμα είναι τελείως διαφορετικό.
Εκείνο που παρατηρώ στον εαυτό μου, είναι ότι προχωράω και βλέπω όλες τις εικόνες γύρω μου μέσα σε ένα πλαίσιο. Κοιτάζω γύρω μου και βλέπω λεπτομέρειες που πρώτα δεν παρατηρούσα. Βλέπω και εκτιμώ καλύτερα όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου και χαίρομαι σαν παιδί όταν τύχει να βγάλω μια φωτογραφία και μετά μέσα από το pc μου δω ότι την ώρα που τράβηξα πέρασε ένα πουλάκι!
Όταν αυτό συμβεί και δεύτερη φορά, η χαρά είναι ακόμα μεγαλύτερη!!!

Χαρά μεγάλη να τραβάς μέσα από το λεωφορείο και ενώ εστιάζεις τα σύννεφα, ανακαλύπτεις ότι ο στύλος της ΔΕΗ έπεσε ακριβώς στο κέντρο!

Χαρά όταν περιμένεις το κύμα να σκάσει με κίνδυνο να γίνει η μηχανή ... σαλαμούρα από το αλάτι...αλλά αυτό το κύμα σου κάνει τη χάρη τελικά!

Ακόμα μεγαλύτερη χαρά, όταν τραβάς ένα ουράνιο τόξο κι εκείνη τη στιγμή περάσει ένα καράβι από μέσα του...

Χαρά, όταν ο ήλιος σου κάνει τη χάρη να παίξει με τις αντανακλάσεις στα βρώμικα νερά που απέμειναν πάνω στο δρόμο από τη χτεσινοβραδυνή βροχή.

Χαρά, όταν μπορείς να τραβηξεις ένα κατακόκκινο γεράνι από κοντά μέσα στο χειμώνα...

Πολλές χαρές και άλλες τόσες. Και όσο περνάει ο καιρός γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον αυτό το χόμπυ. Χαίρομαι επίσης, γιατί γνώρισα πολλούς όλο αυτό το διάστημα που ασχολείστε με το ίδιο χόμπυ, με την ίδια τρέλα με μένα. Άλλοι πιο έμπειροι, άλλο στο ξεκίνημά τους, όλοι όμως με την ίδια όρεξη για δημιουργία και αγάπη για το φακό.
Χαίρομαι...πολύ χαίρομαι...

17 comments:

  1. Πολύ ωραία το περιγράφεις... Πραγματικά, είναι πολλές χαρές και άλλες τόσες. Πραγματικά δεν περιγράφεται εύκολα το πόσο ωραίο είναι να βάζεις το πριζάκι της μηχανής στην USB, να βλέπεις να κατεβαίνουν μία μία οι φωτό, και να περιμένεις να δείς τί πέτυχε και τί όχι. Είναι ακριβώς το ίδιο όπως παλιά, που περίμενες να εμφανισθούν τα slides, και μετά να καθίσεις να τα δείς ένα ένα με τον φακό. Οτι καλύτερο...

    Είναι πραγματικά ο κόσμος από μία άλλη οπτική γωνία. Μιά οπτική γωνία που μπορεί να κάνει τα άσχημα να δείχνουν όμορφα. Εστω, τουλάχιστον, διαφορετικά. Είναι ο μόνος τρόπος να κάνεις κάτι να δείχνει όχι μόνο όμορφο, αλλά κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό. Να δείχνει αυτό που θέλεις εσύ, και όχι αυτό που είναι πραγματικά.

    ReplyDelete
  2. Χαρά πάντα να έχεις! Και μάτι δημιουργικό, όπως πράγματι συμβαίνει!
    Με την ευκολία της ψηφιακής όλοι πια αποχτήσαμε αυτή τη σπουδαία δυνατότητα και γίναμε θιασώτες της εξαίσιας αυτής Καλλιτεχνίας.
    Όντως βλέπουμε τα πράγματα φωτο-γραφικά, ως αντι-κείμενα του εσώτατου "πόθου" μας γι' απεικόνιση. Και βλέπεις, ότι ευκαίρως ακαίρως προκύπτουν θησαυροί, που κάποτε μπορούν να συναγωνιστούν τους υψηλότερους "μετρ" του είδους.
    Χαίρομαι κι εγώ γι' αυτό πολύ. Περισσότερο χαίρομαι ότι Εσύ είσαι από τις δυναμικότερες και δημιουργικότερες παρουσίες στον χώρο.
    Καλή συνέχεια στο Παραπέρα και Παραπάνω!!!

    ReplyDelete
  3. deli dearest,
    όπως σου έχω πει, εγώ είμαι μια πολύ ακή φωτογράφος. Τη χαρά σου όμως την καταλαβαίνω πολύ καλά. Φαίνεται από το αποτέλεσμα άλλωστε.
    καλημέρες:)

    ReplyDelete
  4. Καλή (και χαρούμενη) συνέχεια να έχεις!

    ReplyDelete
  5. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, αν και τον τελευταίο καιρό, λόγω άλλων ενασχολήσεων, παράτησα κάπως το μωρό μου (βλέπε Canon 400d). Ωστόσο αύριο φεύγω για Ταϊλάνδη, όπου στις 24 αρχίζει η τοπική Γιορτή των Φώτων, οπότε οι κάρτες μνήμης θα πάρουν φωτιά. Να'σαι πάντα καλά.

    ReplyDelete
  6. Αυτή με το καράβι είναι απίστευτη.
    Καλή συνέχεια λοιπόν!!!

    ReplyDelete
  7. Anonymous1:05 PM

    να ασχολεισαι αφου σου δινει τοση χαρα και να το εξελιξεις γιατι φαινεται να εχεις ταλεντο σε αυτο!...ειναι οπως ειπες, οι λεπτομερειες που κανουν τη διαφορα!
    ολες σου οι φωτογραφιες ειναι ομορφες και τουλαχιστον εγω παιρνω κι απο ενα μηνυμα οταν τις βλεπω, νιωθω οπως οταν βλεπω πινακες...
    εισαι και κοντα στην φυση οποτε τα θεματα σου εχουν πολυ ενδιαφερον!

    καλημερα!!!

    ReplyDelete
  8. συμφωνώ με όλα τα παραπάνω σχόλια, όμως εγώ θα ήθελα, αν και είμαι πολύ κακή στο να "δω " το κάδρο -καταλαβαίνεις το εννοώ, να τονίσω ότι με εντυπωσιάζεις, φαίνεται ότι φορά με φορά γίνεσαι καλύτερη όταν μπορώ να δω τις φωτο χρονολογικά...
    την αγάπη μου
    καλημέρα

    ReplyDelete
  9. Αυτά που γράφεις με εκφράζουν..Κάπως έτσι νιώθω κι εγώ,τα ταξίδια αποκτούν πραγματικά νέο νόημα μέσα από τον φακό. "Φυλακίζεις" εικόνες, στιγμές, συναισθήματα που θα σε συντροφεύουν για πάντα..Αυτό για μένα είναι και το καλύτερο της όλης ενασχόλησης.΄Οτι τα μέρη που γυρνάς, οι διαδρομές που πραγματοποίησες για να βγάλεις μια συγκεκριμένη φωτογραφία, όλα γίνονται κομμάτι του εαυτού σου..

    ReplyDelete
  10. χαίρομαι που χαίρεσαι!!

    ReplyDelete
  11. Κωνσταντίνε, έτσι είναι. Μπορείς να κάνεις τα άσχημα να φαίνονται όμορφα. Άλλη μια πτυχή της ομορφιάς αυτής της τέχνης.

    Π.Κ. σ' ευχαριστώ για το καλά λόγια...

    Μαγισσούλα, εσύ ειδικά γνωρίζεις τη χαρά που σου δίνει η δημιουργία. Ευχαριστώ!

    Elie, ευχαριστώ! Χαίρομαι που έρχεσαι εδώ να βλέπεις τα έργα μου.

    Αδαή, βλέπω ότι τις τελευταίες μέρες δεν ποστάρεις συχνά. Να ξαναπάρεις το μωρό σου αγκαλιά και να το περιποιηθείς δεόντως εκεί που θα πας. Να περάσεις καλά και να φέρεις χίλιες εμπειρίες, φωτογραφικές και μη. Χαίρομαι που μπήκες στον κόπο να έρθεις και να συμφωνήσεις μαζί μου γιατί ξέρω ότι είσαι λιγόλογος. Καλό ταξίδι!

    Τασσούλα ευχαριστώ!

    Μάμα, ναι! Είμαι τυχερή που είμαι μέσα στη φύση. Έχω πολλά να δω κάθε μέρα και είναι δώρο!

    Νατάσσα, ευχαριστώ. Φιλάκια!

    Ν.Μ. Έτσι είναι. Ξέρεις κάθε φωτογραφία σαν τα παιδιά σου πια. Που, πότε και γιατί τραβήχτηκε. θα την αναγνώριζες ανάμεσα σε χίλιες. Δεν είναι έτσι;

    Ξανθούλα, κι εγώ με όλους εσάς μαζί!

    ReplyDelete
  12. Anonymous6:44 PM

    Να ΄ μαι κι εγώ εδώ με το τσούκου τσούκου της πλειστόκαινου pstn! Ναι είναι ωραίο συναίσθημα συμφωνώ και οι φωτογραφίες σου επαυξάνουν!

    ReplyDelete
  13. Ακριβώς έτσι..

    ReplyDelete
  14. Κάθε εικόνα κ' ένα ντοκουμέντο. Κυρίως αυτό που δε λέγεται αλλά υπονοείται. Καλησπέρα.

    ReplyDelete
  15. Ηλιογράφε, μες στην τεχνολογία είσαι! Ευχαριστώ!

    Ν.Μ, :-)

    None, έτσι όπως τα λες...

    ReplyDelete
  16. Καλησπερα
    Οταν γνωριστηκα με μια κοπελλα, που σημερα ειναι η γυναικα μου, πριν 5 1/2 χρονια και πηγαμε τις πρωτες μας εκδρομες, της εκανε εντυπωση που τραβαγα τοσες πολλες φωτογραφιες, περισσοτερο απο τοπια. Τοτε ειχα 2 μικρες Kodak που ειχε φερει ο πατερας μου, ο οποιος δουλευε σ' αυτη την εταιρεια.
    Μετα απο λιγο καιρο, κανοντας βολτα στα μαγαζια με ειδε που σταθηκα μπροστα απο ενα μαγαζι που πουλουσε φωτογραφικες μηχανες και μου ειπε: "δεν σε εχω ξαναδει να ξεροσταλιαζεις ετσι μπροστα απο μια βιτρινα".
    Και τοτε απεκτησα την πρωτη μου μηχανη, μια F65. Τωρα εχω και μια SP-510 της Olympus. (αλλη μαγεια το φιλμ, αλλα και η τεχνολογια εχει τα καλα της)
    Το καλυτερο μου ταξιδι δεν εχει τοση ομορφια, αν δεν συνοδευεται απο τις φωτογραφικες αναμνησεις.
    Και παντα θα ειναι ετσι...
    Συμφωνω με τη χαρα που δινει ακομα και η πιο "απλη" φωτογραφια.

    Και κατι ακομα (συγνωμη για το σεντονι), δεν μπορω καθολου τη βιντεοκαμερα. Μου τη δινει...

    ReplyDelete
  17. A.G. καλωσήρθες. 'Εχεις δίκιο. Και η πιο απλή φωτό δίνει χαρά. Ολύμπους είχα πρώτα αλλά τώρα έχω μια κάνον την οποία έχω λατρέψει...
    Το σεντονάκι δε μας πειράζει, θα το κρατήσουμε για τις δροσερές μέρες :-)

    ReplyDelete