Tuesday, April 07, 2009

Κόκκινο, όπως παπαρούνες

Στην αναζήτηση για παπαρούνες, βρήκα μόνο 2 σημεία με 2-3 απ' αυτές. Το ένα σημείο ήταν αυτό. Το άλλο, ήταν πιο δύσκολο σε προσέγγιση. Υποθέτω ότι θέλουν λίγο καιρό ακόμα για να βγουν περισσότερες...




11 comments:

  1. γαστεροπλήξ5:46 AM

    ά αυτές βιάστηκαν, δεν είναι ακόμη καιρός τους, τέλος απριλίου βγαίνουν, ώστε να είναι έτοιμο το χαλί να πιάσουμε το μάη

    γιούπι!!!! επιτέλους να ζεστάνει ο καιρός, η υγρασία φέτος με έχει πεθάνει, τα αρθριτικά μου!!!!!

    ReplyDelete
  2. γαστεροπλήξ5:48 AM

    η φύση παραδίδει μαθήματα αντίθεσης
    πράσινο-κόκκινο, ο τέλειος συνδυασμός

    η φύση σε όλο της το μεγαλείο

    ReplyDelete
  3. Τι όμορφα; Μπήκε η άνοιγε εκεί; Εδώ όλο βρέχει!!!
    Φιλιά!!

    Τρελοτουρίστρια

    ReplyDelete
  4. Deli,είναι υπέροχες!Τι όμορφα που είναι όλα-η φύση στο μεγαλείο της!
    Φιλιά!

    Κι εδώ έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτες παπαρούνες.

    ReplyDelete
  5. Εσύ θα με τρελάνεις, θα με πεθάνεις
    με τις φιγούρες σου ράκος με κάνεις....

    Τι φιγούρες, τι φωτογραφίες...

    ReplyDelete
  6. Παπαρούνες βιαστικές :-)))))

    ReplyDelete
  7. Βγήκαν κιόλας οι παπαρούνες;;!!

    ReplyDelete
  8. Γαστεροπλήξ , εδώ όλα εμφανίζονται νωρίτερα λόγω βροχοπτώσεων. Έκανε και ζεστουλες τις τελευταίες μέρες. Την προηγούμενη βδομάδα που πήγα Αθήνα πάντως, είχε παπαρούνες στη διαδρομή Κυλλήνη-Πάτρα.
    Εγώ να δεις πώς πονώ εδώ από την υγρασία...Θα με πεθάνει ευτούνος ο τόπος...

    Τρελοτουρίστρια, κοντεύει, κοντεύει!

    Ελένη , κουκλίτσες ε;

    Αγγελική υπομονηηηηηή!

    Σοφία , έτσι είναι εδώ...

    Κωνσταντίνε εδώ λίγες έκαναν την εμφάνισή τους!

    ReplyDelete
  9. Καλέ, εσείς έχετε Άνοιξη κανονική!!
    Το γρασίδι σας μια χαρά, οι παπαρούνες σας ομοίως, και του χρόνου....

    ReplyDelete
  10. Χαρά Θ.11:38 PM

    ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ (1935)

    Την πρωτόειδε μ' ολοκόκκινα ντυμένη
    καλλιτέχνης με κεφάλι αυτός ψαρό
    κοριτσάκι αυτή μικρό να μαζεύη ζωηρό
    παπαρούνες σε κάποιο αγρό.

    Οι διαβάτες την κυττούσαν μαγεμμένοι
    και περνούσαν μ' ένα βήμα σιγανό
    μ' αυτός μέσ' το δειλινό είπε μ' ύφος ταπεινό
    στο λουλούδι το ζωντανό:

    Παπαρούνα χαρωπή
    οι διαβάτες που διαβαίνουν
    σ' αγαπούνε μα σωπαίνουν
    και κανένας δε θα σου πει,

    Παπαρούνα φλογερή,
    παπαρούνα ζηλεμμένη
    ο διαβάτης που προσμένει,
    άλλην δε ζητά να βρη.

    Δεν τον άκουσε η δροσάτη παπαρούνα
    εμεγάλωσε και πίστεψε πολλά
    λόγια ενός απατηλά, ύστερ' άλλου πιό τρελλά
    κατρακύλισε χαμηλά.

    Ξεπεσμένη στου θεάτρου τη φουρτούνα
    κει που χόρευ' ένα βράδυ στη σκηνή
    σάμπως άκουσε βραχνή να της λέει μιά φωνή
    απ' τη σάλα τη σκοτεινή.

    Παπαρούνα σκυθρωπή,
    οι διαβάτες που διαβήκαν
    σ' αγαπήσαν μα σ' αφήκαν
    βουτηγμένη μεσ'τη ντροπή.

    Παπαρούνα σκυθρωπή,
    παπαρούνα μαραμένη
    ο διαβάτης που προσμένει
    άλλην δε ζητά να βρεί

    Τραγουδήθηκε από: Κάκια Μένδρη
    Στίχοι: Αττίκ (Κλέων Τριανταφύλλου)
    Μουσική: Αττίκ

    Αφιερωμένο εξαιρετικά σ όλους τους θαυμαστές του ανυπέρβλητου μεγαλείου της φύσης, σε όσους επιτρέπουν ακόμα στα μάτια τους να αντιλαμβάνονται την ομορφιά, σε όσους ανοίγουν τις καρδιές τους να κλείσουν τις στιγμές!
    Καλή Ανάσταση...
    Με αγάπη
    Χαρά Θ.

    ReplyDelete
  11. Όλγα, το πράσινο είναι έτσι όλο το χρόνο! Τώρα είναι στο φουλ!

    Χαρά Θ, καλωσήρθες. Μπήκες με ποιητική διάθεση στο μπλογκ μου! Πολύ ωραία! Καλό Πάσχα να έχεις!

    ReplyDelete