Deli,όλες είναι υπέροχες!Το λευκό είναι από τα αγαπημένα μου,επίσης και οι ανθοί των εσπεριδοειδών με το θεϊκό άρωμα!Αλήθεια από ποιο δέντρο είναι; Φιλιά!
Λευκα αγνα με φανταστικο αρωμα! Οταν ανθιζουν οι λεμονιες και οι πορτοκαλιες γεμιζει ο τοπος αρωματα. Εδω στη Σαντορινη δεν εχει αλλα θυμαμαι αυτη τη μυρωδια απο τα μικρατα μου στην ιδιαιτερη πατριδα μου στην Ηπειρο.. Μπραβο Κικη μου
Η αγάπη μου και η τρέλα μου για τα λουλούδια έχει γίνει νομίζω γνωστή, αλλά όταν βλέπω μεγάλους κήπους με λουλούδια τ ρ ε λ α ί ν ο μ α ι οι μαργαρίτες της 1ης φωτο, είχαν γίνει ο εφιάλτης της μαμάς μου, εξαπλώνονται τόσο γρήγορα, που είχαν καλύψει τα υπόλοιπα φυτά του κήπου, όσο τις ξερίζωνε (εγώ γινόμουν Τουρκος) τόσο εκείνες απλωνόταν, σε πείσμα
οι λεμονιές επάνω από τις μαργαρίτες γεμάτες λεμονάκια (και εκτός θέματος, αν και φλου) μου έκλεψαν την καρδιά, έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτές, η δική μου είναι ακόμη μικρούλα αλλά πανέμορφη
Το λευκό της αγνότητας!
ReplyDeleteΠολύ ωραία η 1η...
Deli,όλες είναι υπέροχες!Το λευκό είναι από τα αγαπημένα μου,επίσης και οι ανθοί των εσπεριδοειδών με το θεϊκό άρωμα!Αλήθεια από ποιο δέντρο είναι;
ReplyDeleteΦιλιά!
Η 3η φωτογραφία είναι τόσο ζωντανή... νομίζω ότι θα απλώσω το χέρι και θα το πιάσω το ανθάκι.
ReplyDeleteΠολύ ωραία η σειρά των αναρτήσεων με τα χρώματα.
ευτυχώς που υπάρχει και η αγνή φύση. αλλιώς άντε να βρεις αθωότητα
ReplyDeleteείναι αθώα γιατί εκτός από λευκά, αδιαφορούν για το αύριο χαρίζοντας την ομορφιά χωρίς να σκέφτονται αν μας αξίζει η όχι
ReplyDeleteΛευκα αγνα με φανταστικο αρωμα!
ReplyDeleteΟταν ανθιζουν οι λεμονιες και οι πορτοκαλιες γεμιζει ο τοπος αρωματα. Εδω στη Σαντορινη δεν εχει αλλα θυμαμαι αυτη τη μυρωδια απο τα μικρατα μου στην ιδιαιτερη πατριδα μου στην Ηπειρο..
Μπραβο Κικη μου
Η αγάπη μου και η τρέλα μου για τα λουλούδια έχει γίνει νομίζω γνωστή, αλλά όταν βλέπω μεγάλους κήπους με λουλούδια
ReplyDeleteτ ρ ε λ α ί ν ο μ α ι
οι μαργαρίτες της 1ης φωτο, είχαν γίνει ο εφιάλτης της μαμάς μου, εξαπλώνονται τόσο γρήγορα, που είχαν καλύψει τα υπόλοιπα φυτά του κήπου, όσο τις ξερίζωνε (εγώ γινόμουν Τουρκος) τόσο εκείνες απλωνόταν, σε πείσμα
οι λεμονιές επάνω από τις μαργαρίτες γεμάτες λεμονάκια (και εκτός θέματος, αν και φλου)
μου έκλεψαν την καρδιά, έχω ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτές, η δική μου είναι ακόμη μικρούλα αλλά πανέμορφη
Κική , αυτήν την λεμονιά, τώρα την έχεις φωτογραφίσει;;!!Η δικιά μου
ReplyDeleteμόλις πέταξε λίγα πράσινα φυλλαράκια!!Πανέμορφες οι φωτό σου!!
Κατ' αρχην να σας πω ότι το δεντράκι σας ξεγέλασε όλους. Είναι μανταρινιά!
ReplyDeleteΚωνσταντίνε ευχαριστώ! Αυτά, τα φωτογράφισα πάλι το ίδιο βράδυ και ήταν μωβ! Επειδή κλείνουν και από πίσω φαίνονται μωβ!
Ελένη μανταρινιά! Έχουμε απ' ολα και είναι ανθισμένα μερικά!
Elie ευχαριστώ. Κι εμένα μου άρεσε η χρωματιστή σειρά!
Βαγγέλη , δεν έχεις άδικο...
Ηλιογράφε , τη χαρίζουν άπλετα και χωρίς αντάλλαγμα!
Αλεξάνδρα , ευχαριστώ!!!
Γαστεροπλήξ , μόνο η πρώτη φωτό ΔΕΝ είναι από δικά μου λέλουδα, χεχε! Τα άλλα ναι. Μανταρινοανθάκια!
Όλγα για ποια λες; Οι λεμονιές μου είναι γεμάτες λεμόνια. Το ανθάκι είναι από μανταρινιά.
Ευχαριστώ!
Αρωμα λεμονανθών μου έφθασε ως εδω ,όταν τις είδα.
ReplyDeleteΟλοζώντανες!
Άκουα, είναι μανταρινοανθοί αν και είναι ίδια! Έχουν γεμίσει τα δεντράκια!
ReplyDelete:-)))