Friday, April 24, 2009
Στο Ακρωτήρι
Δευτέρα μεσημέρι ήπια καφέ στη Μαρία στο Ακρωτήρι. Δύσκολα το μάτι έφευγε από το τοπίο. Έκανα μεγάλη προσπάθεια για να μη χάνομαι στο γαλάζιο. Γουλιά καφέ, γουλιά ματιά. Να περνάει ανάμεσα από τα φυλλώματα και να πέφτει στο πέλαγος πάνω στη ριτιδιασμένη θάλασσα. Μα είναι να μην ταξιδέψεις πάνω της; Όχι πείτε μου!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Γουλιά και ματιά (από τον Νοτιά, αλλά δεν παίζει ρόλο...)
ReplyDeleteΚαλημέρα Κική μου.
ReplyDeleteΠανέμορφες οι φωτογραφίες σου!!!!!
Καλύτερες από την πραγματικότητα διότι εστιαζεσαι σε ενα σημείο που μεσα στο σύνολο το χάνεις !!!!
πάντα τέτοια.
Deli,η ματιά σου μέσα από τις φυλλωσιές στο γαλαζοπράσινο υπέροχη!
ReplyDeleteΠόσο θα ήθελε ένα θαλάσσιο ταξιδάκι!
Φιλιά!
Αααχ μου έρχεται να βουτήξω κατευθείαν μέσα στη θάλασσα. Η τελευταία φωτό ειδικά είναι θεϊκή!!
ReplyDeleteΒρε Κική μου..βρε ψυχή μου, είσαι σκέτη πρόκληση..Μα να πίνεις καφέ και να βγάλεις τη θάλασσα από το σπίτι της αγαπημένης μου φίλης
ReplyDeleteκαι συμμαθήτριας..
Μαράκι μου!!! Θα ρθω κουτσούνι μου του χρόνου..
Φιλιά πολλά και στις δυο σας
τζόγιες μου!
με τέτοιο χρώμα θάλασσα, μου έρχεται να βουτήξω κι ας είμαι κρυουλιάρα και δεν μπαίνω στη θάλασσα, παρά μόνο όταν κοχλάζει!!!!
ReplyDeleteτο πόσο με ξεκουράζει να την βλέπω δεν λέγεται
Αγγελική, τώρα ήρθε η ώρα των αποδημητικών πουλιών! :-)))
ReplyDeleteΜαρία, πραγματικότητα από κει, είναι μια κούκλα!
Ελένη, σώπα έρχεταιιιιι!
Σοφία, δεν έχεις άδικο να θες!
Ευχαριστώ!
Μάρελντ, θα πιούμε καφέ εκεί όλες!!! Φιλιά!
Γαστεροπληξ, εγώ αν δεν φυσάει, βουτάω και τώρα!!!
υπεροχες
ReplyDeleteπανέμορφες
καταπληκτικά χρώματα
.....περίσσια ομορφιά
κατι μου θυμιζουν..κατι μου θυμιζουν...μα τι;;;
ReplyDeleteπειτε οτι ημουν κι εγω εκει μαζι σας , κικη μου και μαρια μου...
Nατάσσα, ευχαριστώ. Μα είναι υπέροχα εκεί, όντως!
ReplyDeleteIfi, μα τι σου θυμίζουν; Έχεις πάει;
:-)))