Αχ Κική, αυτό το παχύ στρώμα νεφών που σού' ρχεται να κάνεις βουτιά το συνάντησα και γω γυρνώντας πρόσφατα από Γερμανία πάνω από τις Αλπεις. Είναι πολύ όμορφη ανάρτηση
Deli,πολύ όμορφες,αλλά μόνο να τις βλέπω!Όταν ταξίδευα-παλιά-με αεροπλάνο είχα δει αυτό το "πέλαγος" βαμβακιού,ήταν υπέροχο,αλλά ο φόβος μου υπερκέρασε την ομορφιά να κοιτάς από ψηλά. Φιλιά!
Αχ Κική, αυτό το παχύ στρώμα νεφών που σού' ρχεται να κάνεις βουτιά το συνάντησα και γω γυρνώντας πρόσφατα από Γερμανία πάνω από τις Αλπεις.
ReplyDeleteΕίναι πολύ όμορφη ανάρτηση
Καλά να περάσεις!!!
ReplyDeleteΣε φιλώ!!!
η τρίτη και τέταρτη φωτογραφία υπερκεράζουν θαρρώ όλο το φωτογραφικό μου έργο (ή το μεγαλύτερο μέρος αυτού)
ReplyDeleteΠω πω βαμβάκι!!!
ReplyDeleteotan κοιτας απο ψηλα
ReplyDeleteμοιαζει η γη με ζωγραφια
Εμένα μου θυμίζει αφρό!
ReplyDeleteDeli,πολύ όμορφες,αλλά μόνο να τις βλέπω!Όταν ταξίδευα-παλιά-με αεροπλάνο είχα δει αυτό το "πέλαγος" βαμβακιού,ήταν υπέροχο,αλλά ο φόβος μου υπερκέρασε την ομορφιά να κοιτάς από ψηλά.
ReplyDeleteΦιλιά!
logia κι εγώ τα είχα δει γυρίζοντας από τη Γερμανία. Είναι υπέροχα, δεν είναι;
ReplyDeleteArtanis επίσης!
Ηλιογράφε, υπερβάλλεις καλέ! Ευχαριστώ!
Σοφία κι εμένα μου θυμίζουν βαμβάκι!
ψαχασθενή, ακριβώς, μόνο που εδώ δεν φαίνεται!
Αγγελική και σαντιγύ!
Ελένη, χαχα! Εμένα μου αρέσει πολύ να κοιτάω από κάτω, παρόλο που ψιλοφοβάμαι κι εγώ...
γλυκιά Κική όσο θα λείπω ελπίζω να πετάς συνέχεια σε ζαχαρένια σύννεφα και να βουτάς σε παραδεισένιες σπηλιές.....
ReplyDeleteΩωωω το ξωτικούλι έφτιαξε λογαριασμό! Να περάσεις καλά!
ReplyDelete