Φωτεινές λεπίδες

Στήνω τη μηχανή μου στο μουράγιο. Φαγωμένο και τρύπιο από τα χρόνια. Σκαλισμένο από το αλάτι της θάλασσας που τόσα χρόνια το χτυπάει όταν έχει μποφόρια καληώρα σαν και τώρα.
Θέλω να κάνω πειράματα με τη μηχανή. Θέλω να αφήσω ανοιχτό το φακό για κάμποσα δευτερόλεπτα και να καταγράψει τα φώτα των διερχόμενων αυτοκινήτων. Δε με ικανοποιεί απόλυτα το αποτέλεσμα. Είμαι σε δρόμο διπλής κυκλοφορίας. Χρειάζομαι ένα δρόμο μονής κυκλοφορίας έτσι ώστε να παίρνω μόνο τα πίσω φώτα και όχι τα μπροστινά.
Βλέπω όμως τις φωτό στο πισί...

Φωτεινές λεπίδες καταγράφει ο φακός. Κόβω τη νύχτα στα δύο.

Φωτεινά ξυράφια χαρακώνουν τη νύχτα. Λευκά...κόκκινα...

Αστέρια γίνονται οι φανοστάτες. Φωτεινοί πίδακες τα φώτα πορείας.

Φωτεινά ποτάμια ξεχύνονται στην άσφαλτο.

"Προβολείς με τυφλώνουν και πάω..." Το πείραμα θα επαναληφθεί σύντομα με περισσότερη κίνηση και μονόδρομη πορεία...