Monday, February 18, 2008

Σύντομα κοντά σας (ελπίζω)

Ακόμα στην Πάτρα, κλεισμένη στο πατρικό. Κάνω τη νοσοκόμα της μάνας η οποία έσπασε το χέρι και έχει 1500 προβλήματα υγείας και λίγα λέω. Ελπίζω μέχρι την Τετάρτη να τα πούμε από το νησί.
Σας ευχαριστώ για τη συμπαράσταση μέσω emails, τηλέφωνα, μηνύματα...Τελικά είναι ωραίο να έχεις πολλούς φίλους... :-)

20 comments:

  1. Anonymous10:57 PM

    ολα να πανε καλα ευχομαι...

    με το καλο να γυρισεις πισω!

    ReplyDelete
  2. Περαστικα της ευχομαι!!!!

    ReplyDelete
  3. Περαστικά της! Και υπομονή, κι εσύ κι εκείνη! Θα περάσει, πού θα πάει...;

    ReplyDelete
  4. Anonymous1:31 AM

    Είτε ένα, είτε 1500 όταν η μαμά έχει πρόβλημα ,έχει και η κόρη πρόβλημα.Η δική μου έχει ένα μόνο πρόβλημα και μου έχει κόψει τα πόδια.Καλή ανάρρωση στη μανούλα σου,δεν είσαι μόνη.

    ReplyDelete
  5. Είμαστε κοντά σου!

    ReplyDelete
  6. Ωχ Κικίτσα μου ,περαστικά στην μητέρα σου..
    Λίγες μέρες είναι θα περάσουν.
    Ασε που θα έρθεις με καινουργιες ιδέες...

    ReplyDelete
  7. Anonymous10:54 AM

    Περαστικά, περαστικά. Δύσκολα τα σπασίματα σε μεγάλη ηλικία. Να προσέχει πολύ.
    Πέρασες τον χιονιά στην Πάτρα ε;;;
    Άντε καλή επιστροφή και καλή ανάρρωση.

    Φιλιά
    Chios on line

    ReplyDelete
  8. Anonymous12:22 PM

    περαστικά στη γιαγιά και προσοχή σε σένα

    ReplyDelete
  9. perastika tis kai min agxwnesai!kapote mas ntantevan twra seira mas:))))

    ReplyDelete
  10. Anonymous12:34 PM

    Περαστικά να είναι, γρήγορη ανάρρωση της εύχομαι, τα σπασίματα δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο αλλά θέλουν υπομονή.

    ReplyDelete
  11. Anonymous1:29 PM

    Καλημέρα Κική, περαστικά της και καλή ανάρρωση.

    ReplyDelete
  12. Anonymous2:37 PM

    Περαστικά και καλή δύναμη!

    ReplyDelete
  13. υπομονή deli, δύναμη και περαστικά στη μητέρα.

    ReplyDelete
  14. Anonymous9:49 PM

    Εύχομαι να είναι όλα περαστικά :-)

    ReplyDelete
  15. τα περαστικα μου στη μαμα σου και κουραγιο σε σενα.
    ταχω περασει και τα περναω με τον πατερα μου και σε καταλαβαινω απολυτα.
    κοντα σου με τη σκεψη.

    ReplyDelete
  16. deli, πες μας νέα..

    ReplyDelete
  17. Ωωω... περαστικά της!!!

    Με τέτοια προβλήματα γενικά αποσυντονίζεται η οικογένεια.
    Σου εύχομαι το συντομωτερο να είσαι και πάλι στη βάση σου.

    Η σκέψη μου κοντά σου!

    Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

    ReplyDelete
  18. Ναι, είναι ωραίο να έχεις πολλούς φίλους,
    αλλά κι ωραίο να έχεις μια μαμά να φροντίζεις. Στην ηλικία μας...
    Περαστικά σας και πάντα καλά.

    ReplyDelete
  19. Τυχερή και η μαμά που έχει την κόρη.
    Περαστικά της .Υπομονή!

    ReplyDelete
  20. Επιτέλους πίσω. Με τεταμένα συναισθήματα, με καταπιεσμένα αισθήματα, με δάκρυα που όσο διαβάζω τα μηνύματά σας θέλω να αφήσω να ξεχυθούν. Μπορεί ένα σπάσιμο να ακούγεται αστείο σαν πρόβλημα αλλά όταν συμβαίνει σε έναν ανθρωπο που πρέπει να τον φροντίσεις όπως ένα νεογέννητο μωρό, γιατί είναι αδύνατον ακόμα και νερό να πιει μόνο του, τότε τα πράγματα είναι σοβαρά πολύ. Δε με ένοιαξαν οι 4 μέρες και νύχτες που ζορίστηκα. Με ένοιαζε να φύγω από κει και να είμαι ήσυχη ότι θα είναι κάποιος μαζί της νύχτα-μέρα, γιατί μετά από τρία παιδιά, δυστυχώς, αυτό που είναι πιο μακριά απ' όλα, είναι ικανό να τη φροντίσει (έτσι νομίζει αυτή). Στη φίλη μου την Α, λέω ότι όποιος μας λείπει τον εξιδανικεύουμε, είτε είναι μάνα, είτε παιδί. Έτσι κι εμένα, με έχει εξιδανικεύσει. Μόνο εγώ τα καταφέρνω. Και πως να φύγεις ήσυχη όταν μέχρι τις 12 το μεσημέρι δεν έχεις βρει άνθρωπο να μείνει μαζί της;
    Ο άνθρωπος βρέθηκε και ελπίζω να μείνει. Τα αδέρφια είναι κι αυτά κοντά, κι εγώ για άλλη μια φορά θα κάνω την απόσταση Ζάκυνθο-Πάτρα, Ομόνοια-Πατήσια.
    Χαίρομαι πολύ που βρήκα τόσα μηνύματα συμπαράστασης απ' όλους σας... Σας ευχαριστώ όλους πολύ...

    ReplyDelete